Mijn kindjes gaan vanaf vandaag een dag extra naar de opvang, en hoewel dat een weloverwogen beslissing is, had ik vanochtend toen ik ze afzette toch wel even een vreemd gevoel in mijn buik.
Jurre en Fien gaan vanaf nu 3 dagen in de week naar de opvang, Opa Molen past 1 dag per week op en Oma Col (Nicole) komt eens in de 14 dagen oppassen. Hierdoor kan ik vanaf nu weer fulltime aan de slag en heb ik om de week een dag met de kinderen. Zo kan ik werken aan het uitbouwen van mijn coachpraktijk, inhousetrajecten doen en kan ik meer tijd besteden aan het opzetten van een te gekke co-working space in Rotterdam.
Draag dit écht bij aan een betere balans?
Ik krijg enorm veel energie van mijn werk en loop over van de plannen en ambitie. Daarom vind ik vind het heel fijn dat ik vanaf nu een dag extra kan gaan werken. Toen ik vanochtend de kindjes had weggebracht, vroeg ik me wel even af: is dit nou wat ik wil? Is dit die goede werk-privé balans waar ik naar streefde toen ik afscheid nam van mijn baan als consultant?
Terwijl dit gevoel zich ergens in mijn onderbuik nestelde, stapte ik op mijn fiets. Op weg naar mijn eerste coach-afspraak van de dag, reed ik door de Nieuwe Binnenweg en keek ik omhoog naar de ramen waarachter binnenkort mijn eigen kantoor zal openen. Ik voelde de wind in mijn haren en een glimlach op mijn gezicht. ‘Hell yeah’, dacht ik, ‘dit is zeker een goede keuze en dit is zeker die goede balans waarnaar ik op zoek was!’
Bewaker van mijn eigen agenda en daarmee ook mijn eigen grenzen
Ik werk harder dan ooit, maar doe precies hetgeen waar ik goed in ben en waar ik energie van krijg. Ik ben super flexibel. Bewaak mijn eigen agenda en daarmee ook mijn eigen grenzen. De kids gaan dan weliswaar meer naar de opvang, maar we kunnen ze eigenlijk altijd brengen en halen zonder haast of stress. Doordat huis, werkplek en opvang allemaal zo dicht bij elkaar liggen, kan ik na het afronden van mijn werkdag vaak alvast naar huis om een wasje aan te zetten of het eten voor te bereiden, voordat ik de kindjes ga ophalen. Als ze dan thuis zijn, kunnen we er ook echt voor de kinderen zijn. De weekenden zijn er volledig voor het gezin, familie en vrienden. Werk kan wachten.
Voor mij betekent een dagje extra opvang voor de kinderen zoveel meer ruimte voor mezelf en mijn werk. Daardoor ervaar ik veel minder stress. Zo ontstaat er meer balans tussen werk en privé. En Jurre en Fien? Die vinden het heerlijk op de opvang. Ze hebben de liefste leidsters van de wereld en spelen enorm graag met de andere kinderen. Misschien zijn ze wat vermoeider dan na een dagje thuis op vrijdag. Als dat nou ook nog eens zou betekenen dat ze morgenochtend wat langer uitslapen…;)
In haar praktijk De Ontmoetingsplek helpt Iris dagelijks ouders met de eeuwige zoektocht naar balans.
Foto credits: Prisca Visser
Rotterdamse mama van Jurre (mei ’15) en Fien (juni ’17). Dol op de stad en alles wat zij te bieden heeft. Als eigenaar van De Ontmoetingsplek coacht Iris mensen die willen ont-moeten: zij die willen leren leven naar hun waarden, die op zoek zijn naar rust en balans, die willen ontdekken wat ze nou echt willen.
Vragen? Mail gerust naar iris@deontmoetingsplek.nl
Laat een reactie achter