Wow, wat vliegt de tijd: Boris viert op 6 februari alweer zijn eerste verjaardag! En man o man, zijn eerste jaar is meteen mijn meest heftige jaar tot nu toe.

6 februari 2017: daar was ‘ie ineens!

Alle heftigheid begon met de geboorte van Boris. Twee weken te vroeg en binnen twee uur was ‘ie daar ineens, onze nieuwste aanwinst. En hoe gek het misschien ook klinkt (ik wist immers al zeven maanden dat ik zwanger was), zo vroeg en zo snel zag ik hem niet aankomen. Ik voelde me goed, werkte elke dag nog wat uurtjes (iets met zzp’er zijn) en dacht dat ik nog minstens twee weken te gaan had. Voor mijn gevoel had ik alle tijd om mezelf voor te bereiden op de komst van ons kindje. Niet dus. Met als gevolg dat ik best moest wennen aan de nieuwe situatie en eigenlijk niet echt kon genieten. Ik zat niet goed in mijn vel en wilde het liefst alleen zijn.

Lente

En toen werd het lente en ging het steeds wat beter. Meer structuur in ons gezin, meer gewend aan Boris en als het even kon weer aan het werk. We gingen op vakantie, hadden een fijne zomer thuis en ook Ruben leek zijn broertje steeds leuker te vinden. Want ja, ook hij moest wennen aan zijn nieuwe plek binnen het gezin. Geen vuiltje aan de lucht tot begin september.

Paniek

En toen werd het die bewuste 4 september. De dag dat Boris leek te stoppen met ademhalen en werd opgehaald door de ambulance. Het liep gelukkig goed af, maar nog dagelijks denk ik aan dat ene benauwde moment: wat gebeurt er met mijn kind? In december was het weer raak en belden we opnieuw met 112. Inmiddels weten we wat Boris heeft, dat hij erover heen kan groeien (misschien zelfs wanneer hij 1 jaar oud is!) en dat zijn aandoening niet schadelijk is.

Boris id jarig

Lessons learned

Het afgelopen jaar voelt voor mij als een enorme rollercoaster. Een rollercoaster die me van alles heeft geleerd. Zo besef ik nu pas goed dat mijn jongens maar één keer klein zijn en dat ik dus maar één kans krijg om hen te zien opgroeien en ontwikkelen. Ik voelde me er soms schuldig over dat ik de eerste weken met mijn nieuwe baby allesbehalve fijn vond, maar ik weet nu ook dat ik mezelf dat niet kwalijk moet nemen. Er is niemand die daar iets mee opschiet, so be it.

Mooie momenten koesteren en vastleggen

En misschien nog wel de belangrijkste les: koester de mooie momenten en leg ze vast! Echt, de tijd gaat zo snel! En dus vind ik het maar wat belangrijk om foto’s van mijn jongens te maken of om ze te laten maken door een professional. Een paar keer kwam er een fotograaf langs, maar ik schoot ook genoeg zelf. Dat laatste was dan net weer meteen een dingetje. Want ja, ik heb een spiegelreflexcamera, maar hoe gebruik je die precies? Voor iedereen die deze vraag ook heeft, heb ik 1 tip: Studio Wanderlove! De Rotterdamse fotografen Bas en Sandra (zelf ook jonge ouders) kunnen je in een korte cursus van 3 avonden en 1 oefenmiddag wegwijs maken in het gebruik van je camera, licht en composities. Ook fijn: in hun workshop richten zij zich helemaal op kinderfotografie. Wil je hier meer over weten? Bekijk dan eens de website van Studio Wanderlove. De nieuwste cursus start op woensdag 14 februari aanstaande en er zijn tevens cursussen gepland in maanden daarna. Wees er snel bij als je nog een plekje wilt bemachtigen!

De foto’s in dit artikel zijn gemaakt door Studio Wanderlove. Ook voor fotoshoots kun je dus bij hen terecht!

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren

BewarenBewaren