Borstvoeding: iedereen heeft er wel een mening over. Op borstvoeding geven in het openbaar lijkt een taboe te rusten, maar owee wanneer je als moeder besluit om voor flesvoeding te kiezen. Dan doe je je kind pas echt tekort. Zelf heb ik een tijdje geworsteld met het dilemma: ga ik mijn tweede kindje wel of geen borstvoeding geven?

Wat vind ik eigenlijk van borstvoeding?

Om heel eerlijk te zijn vind ik het fenomeen ‘borstvoeding’ heel bijzonder. Als moeder is de band met je kind één van de sterkste die er is en borstvoeding maakt het voor mij nog net iets intiemer. Met Ruben was de keus dan ook snel gemaakt: ik ging ervoor, hij moest en zou door mijzelf gevoed worden.

Help, een kolf!

Al snel bleek ik een flinke overproductie melk te hebben. Met behulp van een kolf en lactatiekundige kreeg ik er uiteindelijk wel grip op, maar ik moest 4-5 uur per dag kolven en Ruben alle melk met een flesje geven. Ik voelde me soms echt een melkkoe, maar de kilo’s vlogen van mijn lijf (pluspunt 1) en ik wist precies hoeveel Ruben dronk waardoor we al snel een ritme en regelmaat hadden gevonden. Het gevolg: Ruben sliep door toen hij drie weken oud was (nog groter pluspunt 2).

Tijd, waar ben je?

Het was fijn dat we zo snel een ritme hadden en ik merkte dat dit ons als gezin goed deed. En dat ik minimaal 4 uur per dag met een kolf aan mijn borst zat? Ik nam het voor lief, dan maar minder vaak naar buiten en ’s nachts een uurtje beneden op de bank zitten. Het ging verder hartstikke goed, maar toen ik weer aan het werk ging ben ik er wel mee gestopt. Kolven en van die absorberende pads in mijn bh met kans op lekken waren thuis tot daaraantoe, maar op het werk wilde ik wel weer gewoon mijn ‘oude ik’ zijn.

En nu, wel of geen borstvoeding?

En ja, nu heb ik dus best wel getwijfeld of ons tweede ventje wel of geen borstvoeding krijgt. Het leek me nog steeds een mooi idee om ook dit kindje een goede start mee te geven en om mijn zwangerschapskilo’s snel kwijt te zijn, maar ik wist niet zo goed of ik er nu het geduld weer voor kon opbrengen. De kans is aanwezig dat ik weer met een kolf aan de gang moet en dus veel tijd op de bank zal doorbrengen. Waar dat bij Ruben nog wel te doen was, weet ik nog niet zo goed hoe ik dit kan handelen met een loslopende peuter erbij. Hoeveel (extra) aandacht zal hij nodig hebben wanneer zijn broertje eenmaal geboren is? Ik heb werkelijk waar geen idee en ik wil Ruben ook echt niet tekort doen. Manlief en ik hebben er inmiddels de nodige gesprekken over gevoerd en besloten dat we maar niet op de feiten vooruit moeten lopen. Ik ga borstvoeding een kans geven en gaat het niet? Dan is de overstap naar flesvoeding zo gemaakt, toch? Kom maar op, lief nieuw kindje.

Wat zijn jouw ervaringen met borstvoeding bij een tweede kindje? Ik ben heel benieuwd!

BewarenBewaren