Mijn dikke buik en ik: we hebben een soort haat-liefde verhouding met elkaar. Zeker nu het einde van mijn zwangerschap in zicht is. 

Ik ben mijn buik zat

Is het heel erg om te zeggen dat ik mijn dikke buik nu echt wel zat ben? Tot nu toe ben ik 9 kilo aangekomen en hoe fijn het ook is, al die kilo’s lijken zich vast te plakken op mijn buik. Ik mis mijn oude lijf en het feit dat ik ongestoord kan omdraaien in bed zonder dat het pijn doet (echt, hoe doen mannen met een bierbuik dit?). Ik mis mijn normale kleding en kan geen zwangerschapsbroek meer zien. En hoewel ik nog niet eens ben bevallen, een gedeelte van mijn zwangerschapskleding staat al op Marktplaats. Om te compenseren dat ik een half jaar lang positiekleding heb gedragen, heb ik inmiddels een hele nieuwe garderobe bij elkaar geshopt voor na de bevalling. Lang leve de sale, ik heb er dit jaar maar dankbaar gebruik van gemaakt.

Kom maar op, kleintje!

Ik kan niet wachten tot ik ons nieuwe jongetje in het echt kan zien en ik vind het nog steeds bijzonder dat er een nieuw mensje in mijn buik groeit. Op de echo leek de baby een kopie van Ruben en om eerlijk te zijn kan ik me niet voorstellen hoe het is om een kindje te hebben dat anders is dan zijn grote broer. Zouden ze qua uiterlijk en karakter op elkaar lijken of worden het twee totaal verschillende kinderen? Hoe zou het zijn om twee kinderen te hebben? Wordt het erg wennen of gaat het allemaal vanzelf? Hoe kunnen we allemaal weer ons plekje binnen het gezin vinden en bovenal: hoe vindt Ruben het straks écht om grote broer te zijn? Hij lijkt erg uit te kijken naar de komst van de kleine, maar ik heb geen flauw benul of hij zich wel beseft wat er straks daadwerkelijk gaat gebeuren.

Nog heel even tijd voor mezelf

Toch zou ik het ook nog wel fijn vinden om nog heel even tijd voor mezelf te hebben. Ik heb nog zoveel plannen voordat baby 2 een feit is. Plannen voor mijn blog, plannen voor een nieuw bedrijf en vooral de drang om naar buiten te gaan. Samen met mijn lief en Ruben genieten van het mooie weer of nog even alleen een rondje door de stad struinen. We gaan zien hoelang dit nog kan, voorlopig geniet ik volop van elk moment en neem ik de buik graag voor lief.

Foto credits: Prisca Visser

Blije Doos 728x90